Сыраға!
Сізге несін айтам, бар жағдай өзіңізге белгілі. Қиыншылық дегеннің, бала-шаға дегеннің не екенін сіз білесіз. Менің қазір көрген күнім – панасыздың ісі…
Үзілер шегіме жеттім. Сыраға, қанатыңыздың астына алыңыз. Істеген жақсылығыңыз, өмір болса, менен я біздің үйдегі кішкентайларыңыздан қайтар. Сізді ұятқа қалдырмаспыз, алды-артымды біліп қалған жанмын ғой. Секретарыңызға, сіздің атыңызға хат қалдырғам. Сабырхан кетіпті сіздерден…
Зор құрметпен Мұқағали.
15 август 1965 жыл.
Әсет Ақмолданың әлеуметтік жазбасынан